NOWE KOZUBY – JEZIORKO – PSTROKONIE
Rzeka: Grabia, Widawka, Warta
Start: Nowe Kozuby
Via: Jeziorko
Koniec: Pstrokonie
Długość: 20 km
Czas spływu: 5 h
Stałe przenoski: 2
Rodzaj trasy: średnia, miejscami trudna
OPIS SZCZEGÓŁOWY TRASY:
Zapraszamy na trasę spływu, tzw. „3 w 1”. Idealna propozycja dla osób, które chcą poznać uroki oraz różnorodność naszych rzek. Zaczynamy Grabią, później płyniemy Widawką a na końcu docieramy do miejscowości Pstrokonie położone nad Wartą. Startujemy w miejscowości Nowe Kozuby gdzie znajduje się stary młyn zbożowy. Aktualnie wyposażony w turbinę elektryczną. Rzeka silnie meandruje i wieje się przez las. Przed miejscowością Grabno rzeka się rozwidla. Trzymamy się lewej odnogi. Przepływamy przez Park Krajobrazowy Międzyrzecza Waty i Widawki. Za niecałe 1,5 km wpłyniemy na wody Widawki. Z nurtem rzeki dopływamy spokojnie do Górek Grabińskich, gdzie koryto dzieli się na dwie odnogi. Tama spiętrzająca wodę zbudowana jest w lewym korycie. Nie jest ona spławna. Wpływamy w prawą odnogę gdzie woda jest spokojniejsza. Następnie wychodzimy po lewej stronie kanału (na wyspie). To doskonałe miejsce na postój. Możemy rozpalić ognisko i upiec kiełbaski. Chętni mogą zażyć wodnych kąpieli. Dalej płyniemy spokojnie. W miejscowości Rembieszów trzymamy się prawej strony. Przepływamy pod drewnianym mostem. Uwaga na pozostałości po starym moście – niebezpieczne miejsce! To była tylko rozgrzewka. Czas na odcinek specjalny. Szybki nurt, liczne zarośla, wąskie koryto, powalone konary, chaszcze 😉 Uff.. przepłynęliśmy. Wypływamy na szerokie wody. Wita nas wysoki brzeg po lewej stronie, porośnięty lasem sosnowym. Dalej relaks. Mijamy most drogowy w Jeziorku. Piaszczysta plaża zachęca do kąpieli. Teraz czas na wisienkę na torcie, czyli ujście Widawki do Warty. Podziwiamy walory Parku Krajobrazowego Międzyrzecza Warty i Widawki. Wkrótce docieramy do plaży w Pstrokoniach. To już koniec. Osiągnęliśmy nasz cel.
DLA KOGO TRASA?
Trasa o średnim stopniu trudności. Odcinek na Grabi spokojny. Widawka pokaże „pazur” w Rembieszowie, tj. szybki nurt, powalane konary drzew, stare pozostałości po drewnianych mostach oraz liczne zarośla. Z tego względu polecana osobom z doświadczeniem, lubiącym ostre wiosłowanie. Warta natomiast: szeroka, łagodna i dostojna zaprowadzi nas prosto do celu naszej wyprawy.
MIEJSCOWOŚCI POŁOŻONE WZDŁUŻ TRASY:
Nowe Kozuby
Grabno
Górki Grabieńskie
Ligota
Rembieszów
Jeziorko
Burzenin
Pstrokonie
GALERIA ZDJĘĆ
Park Krajobrazowy Międzyrzecza Warty i Widawki
- Utworzony w 1989 roku w celu ochrony doliny Warty oraz Widawki. Zajmuje obszar 25330 hektarów. Na jego terenie znajduję się bogata fauna i flora chroniona w rezerwacie przyrody „Wrzosowisko”, niedaleko węzła hydrologicznego, który tworzą zbiegające się rzeki: Widawka, Grabia, Nieciecz. Obszar parku wyróżnia się malowniczymi przełomami Warty, między Beleniem i Strońskiem. Wysokość wzgórz sięga 45 metrów a na powierzchni ukazują się skały wapienne. Ze stoków można obserwować piękną panoramę rzeki warty, liczne jej zakola, podmokłe doliny wraz z torfowiskami i roślinami bagiennymi. Jest to jeden z bardziej atrakcyjnych parków krajobrazowych województwa łódzkiego.
Nowe Kozuby:
- Młyn wodny w Nowych Kozubach powstał w 1920 r. Na początku młyn ten napędzany był, tak jak poprzedni – kołem wodnym. Wyposażony był w dwie pary kamieni młyńskich tzw. „francuskich” oraz perlak, jagielnik i żubrownik. Dziennie mógł przerobić ok. 1 tony zboża. W latach 30 rozpoczęto jego modernizację – zamontowano wówczas nowocześniejszy napęd czyli turbinę oraz zastąpiono jedną parę kamieni młyńskich metalowymi walcami. W latach 1949 – 1956 stał zamknięty. W 1966 r. młyn przeszedł gruntowny remont i pracuje do dziś, wyposażony w turbinę elektryczną.
Zamość:
- niemiecki cmentarz wojenny z 1914 r. Zostali tutaj pochowani żołnierze, którzy ponieśli śmierć w bitwie w dniach 22–30 listopada 1914 roku rozegranej w okolicach Zamościa.
Grabno:
- Kościół drewniany Św. Wacława i Mikołaja wybudowany w latach 1947 – 1949 z rozebranych poniemieckich baraków z pobliskiego poligonu.
Na cmentarzu mogiła polskich żołnierzy, którzy polegli w bitwie o Józefów i Rogóźno w dniach 4 i 5 września 1945 roku. Byli to żołnierze z 72 Pułku Piechoty z Radomia.
Górki Grabińskie:
- Elektrownia wodna oraz tama spiętrzająca wodę.
Widawa:
- kościół Podwyższenia Krzyża Św. fundacji Wojciecha Wężyka Widawskiego i jego żony Anny, wybudowany w latach 1678 – 1709.
- klasztor Bernardynów z XVII wieku.
- kościół św. Marcina, wybudowany z funduszów Wężyków w 1446 r., rozbudowany w XV-XVII w., spalony w 1802 r. Po odbudowaniu w 1846 r. służy jako kościół filialny.
Burzenin:
- murowany kościół pod wezwaniem św. Wojciecha i św. Stanisława w Burzeninie, ufundowany w 1642 r. przez Stanisława Pstrokońskiego.
- Cmentarz przykościelny otoczony murem o charakterze obronnym z wnękami od wewnątrz i otworami strzelniczymi o wykroju kluczowym.
- Dawna synagoga przy ulicy Kościelnej (obecnie magazyn)
- Cmentarz Żydowski założony w XVII w. na pograniczu Burzenina i wsi Sambórz. Całkowicie zniszczony podczas II Wojny Światowej. Zajmował ok. 2 hektarów.
- Pomnik marszałka Józefa Piłsudskiego, odsłonięty 15 VIII 1991 r. Poprzedni pomnik, odsłonięty 19 marca 1928 r., przetrwał okupację niemiecką, a został zniszczony po wojnie.
- Dwór obronny w Burzeninie (przez miejscowych zwany „zamkiem”) z XVI w., wybudowany przez podskarbiego Hieronima Burzenińskiego.
- Skały wapieni jurajskich eksploatowane do niedawna w kamieniołomach w Majaczewicach.
Strońsko:
- wysoki brzeg pradoliny Warty z pięknym pejzażem na kotlinę sieradzką.
- kościół parafialny pod wezwaniem św. Urszuli.
- kaplica cmentarna, pocz. XIX w
Sieradz:
- tzw. Dom Kata przy ul. Ogrodowej – budynek kryjący w sobie relikt XIV-wiecznej baszty i niewielki odcinek miejskiego muru obronnego.
- budynek u zbiegu ul. Dominikańskiej i Zamkowej, zwany „kamienicą pojagiellońską”; jest to najstarsza kamienica w Sieradzu, powstała w końcu XVI lub na początku XVII wieku, obecnie siedziba Muzeum Okręgowego;
- dawny zajazd pocztowy z XIX w., obecnie siedziba m.in. Biura Wystaw Artystycznych;
- Podominikański Zespół Kościelno – Klasztorny z XIII w.;
- Kolegiata pw. Wszystkich Świętych;
- Wzgórze Zamkowe, będące pozostałością grodu kasztelańskiego, a następnie książęcego, w którego obrębie w XIII wieku wzniesiono ceglaną rotundę; w XIV wieku gród zastąpił murowany zamek królewski (starościński), wielokrotnie rozbudowywany i przebudowywany, rozebrany w końcu XVIII wieku;
- staromiejski Rynek;
- Sieradzki Park Etnograficzny;
- budynek Teatru Miejskiego, w przeszłości stajnie pocztowe;
- oficyna dworska, tzw. „Dworek Modrzewiowy”;
- drewniany kościół pw. św. Ducha;
- kościół pw. św. Wojciecha;
- synagoga z l. 1819–1824, zdewastowana podczas II wojny światowej i przebudowana przez Niemców na biura;
- zabytkowe kamienice przy ul. Dominikańskiej, Warszawskiej i Kolegiackiej;
- garnizonowy Kościół Chrystusa Odkupiciela i Najświętszego Imienia Maryi z l. 1889–1897;
- groby powstańców z 1863 roku, żołnierzy września 1939 roku oraz grób A. Cierplikowskiego – sławnego fryzjera „Antoine’a”, na miejscowym cmentarzu katolickim;
- cmentarz żydowski;
- neoklasyczny gmach I Liceum Ogólnokształcącego im. Kazimierza Jagiellończyka z lat 20. XX w.