DZIAŁOSZYN – PRZYWÓZ
Rzeka: Warta
Start: Działoszyn
Via: Załęcze Wielkie
Koniec: Przywóz
Długość: 27 km
Czas spływu: 5-6 h
Stałe przenoski: 2
Rodzaj trasy: łatwa
OPIS SZCZEGÓŁOWY TRASY:
W Działoszynie zaczyna się przełomowy odcinek Warty, tzw. „Wielki Łuk Warty”. Przepływamy przez Wyżynę Wieluńską zbudowaną ze skał wapiennych oraz Załęczański Park Krajobrazowy. Zaczynamy przed mostem drogowym w zatoczce. Dogodne miejsce z łatwo dostępnym brzegiem oraz podstawową infrastrukturą turystyczną (drewniane altany). W Lisowicach most drogowy. Od tej pory towarzyszą nam szerokie rozlewiska z wyspami w korycie. Przed mostem w Lisowicach dogodne miejsce aby dobić do brzegu. W pobliżu znajduje się ”Sucha Struga” czyli źródła krasowe, którymi woda wybija na powierzchnię a znika w ponorach we wsi Kolonia Lisowice. Tasarzowizna i kolejna przeszkoda. Na wprost lewobrzeżny młyn wodny z pozostałościami po kole młyńskim. Próg do spłynięcia z zachowaniem zasad bezpieczeństwa. W prawo przed młynem odchodzi odnoga z niebezpiecznym bystrzem prowadzącym wprost na zatopione drzewo. Trudny odcinek. Przepływać ostrożnie. Po 2 km docieramy do mostu w Bobrownikach. Za nim, z lewej polana na biwak. Bobrowniki to doskonały punkt wypadowy aby obejrzeć „Górę Zelce” w rezerwacie „Węże”, „Żabi staw” oraz „Górę Świętej Genowefy”. Następnie bez przeszkód dopływamy do Starej Wsi (Załęcze Małe). Piękna, szeroka i piaszczysta plaża po lewej stronie, zachęca do chwili odpoczynku i kąpieli. W niedalekiej odległości znajduje się starorzecze oraz „Granatowe źródła” (źródło krystalicznie czystych wód podziemnych wybijające na powierzchnię) warte zobaczenia. Mijając Załęcze Wielkie przepływamy pod mostem. W połowie drogi do Kępowizny lewobrzeżna plaża przy przełomie Warty. Wysoka prawostronna skarpa. W Kępowiznie rozmyty, kamienisty próg przy starym młynie. Niebezpieczne miejsce z bystrzem. Za nim prom. W Przywozie drewniane pale w wodzie. Za mostem dogodne miejsce na zakończenie spływu po lewej stronie.
DLA KOGO TRASA?
Najciekawsza trasa spływu na Warcie. Wyjątkowe walory przyrodnicze oraz ilość miejsc wartych zobaczenia nie pozwolą nikomu się nudzić. Spływ na którym musi być każdy kajakarz.
MIEJSCOWOŚCI POŁOŻONE WZDŁUŻ TRASY:
Działoszyn
Lisowice
Kolonia Lisowice
Węże
Bobrowniki
Stara wieś
Kępowizna
Łaszew
Łaszew Rządowy
Popowice
Grębień
Dzietrzniki
Pątnów
Przywóz
GALERIA ZDJĘĆ
Załęczański park krajobrazowy:
- utworzony 5 stycznia 1978 roku, położony na Wyżynie Woźnicko-Wieluńskiej, w województwach łódzkim, opolskim i śląskim. Celem jego powołania jest ochrona jurajskiego krajobrazu Wyżyny Wieluńskiej. Park obejmuje tereny leżące w zakolu rzeki Warty, tzw. Łuk Załęczański, oraz przełomy Warty przez Wyżynę Wieluńską – Działoszyński i Krzeczowski.
Wielki Łuk Warty:
- 40 km odcinek Warty, prowadzący przez malownicze tereny Załęczańskiego Parku Krajobrazowego. Rzeka płynie naturalną doliną wśród łąk i lasów, bogatych w wiele unikatowych form przyrodniczych.
Działoszyn:
- kościół parafialny pod wezwaniem św. Marii i Magdaleny, zbudowany w 1787 roku w stylu barokowym.
- renesansowy pałac wzniesiony ok. 1600 r. za sprawą Andrzeja z Kurozwęk Męcińskiego. Początkowo obronny dwór w II połowie XVIII w. został przebudowany na rezydencję pałacową przez starostę Stanisława Męcińskiego. W tak rozbudowanej rezydencji gościł on króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, swego dawnego kolegę szkolnego a na jego cześć niektóre komnaty zwane zostały później królewskimi. Wspaniały wygląd zyskało również otoczenie pałacu, powstał ogród w stylu francuskim ze szpalerami, roślinami egzotycznymi i sztucznymi grotami muszlowymi. Istniała tu również winnica, pomarańczarnia oraz kanały wodne i stawy z wysepkami, a Męciński w pałacu utrzymywał własny teatr i kapelę.
- elektrownia wodna wybudowana została w 1912 r. Wytwarzała prąd zmienny dwufazowy o mocy 20 kW i napięciu 120 V.
Kolonia Lisowice:
- strumyk zwany „Suchą Strugą”, który nie dopływa do rzeki, lecz znika w tak zwanych ponorach, czyli skalnych szczelinach. Interesująca forma krasowa, inaczej zwana łykaczem. Miejsce wnikania wód strumienia krasowego przez szczeliny pod powierzchnię terenu, świadczące o aktywności procesów krasowych zachodzących w podłożu. Na odcinku około 1,5 km ciek płynie podziemnymi kanałami. Nazwa Sucha Struga pochodzi od suchej doliny biegnącej od ponorów do wywierzysk krasowych w Lisowicach. Struga inaczej zwana Krępą to strumień krasowy, który swój początek bierze na wschód od wsi Parzymiechy i płynie wzdłuż południowej granicy parku w kierunku przeciwnym do biegu Warty. Na odcinku od ponory do koryta rzeki, na wapiennych stokach suchej doliny zauważalne są liczne skamieniałości w tym amonity. Często dzięki działalności ponorów zmniejsza się zagrożenie powodziowe gdyż woda wnika w głąb obszaru krasowego.
Węże:
- Wapienna Góra Zelce – obiekt przyrodniczy chroniony w ramach rezerwatu „Węże”. Znajdują się tu liczne jaskinie, w których zimują nietoperze. W jaskiniach tych znaleziono również kości pradawnych zwierząt.
Bobrowniki:
- Żabi Staw, w którym na wiosnę możemy spotkać liczne płazy (m.in. żabę moczarową i kumaka nizinnego) oraz podziwiać piękno kwiatów wodnych.
- Góra Świętej Genowefy to pagór meandrowy na prawym brzegu Warty, leżący na zachód od wsi Bobrowniki. Wznosi się 200 m n.p.m. Góra tworzy dwudziestopięciometrową, stromą ścianę ponad doliną Warty.
Stara Wieś:
- Granatowe Źródła w starorzeczu będące bardzo rzadką formą krasowych źródeł terasowych. Znajdują się przy drodze ze Starej Wsi do Tronin. Kępowizna, Naprzeciw ośrodka ZHP znajduje się stary, zabytkowy młyn wodny wybudowany na początku XX w.
Łaszew:
- Drewniany kościół typu wieluńskiego. Świątynia p.w. św. Jana Chrzciciela powstała w I połowie XVI w. W głównym Ołtarzu barokowym znajduje się gotycka Pieta z ok. 1430 roku.
Popowice:
- kościółek filialny typu wieluńskiego pod wezwaniem Wszystkich Świętych, zbudowany ok. 1520 r. bez użycia gwoździ.
Grębień:
- Kościół również typu wieluńskiego z XVI w., posiadający renesansową polichromię fundacji Jana Łaskiego
Dzietrzniki i Pątnów:
- Kościoły murowane w kształcie krzyża z początku XX wieku.
Przywóz:
- datowane na II-III w. n.e. dwa kurhany książęce datowane na II-III w. n.e.
osada z epoki brązu, ok. 1200-800 r. p.n.e.