////Działoszyn – Przywóz – Osjaków – Burzenin
Działoszyn – Przywóz – Osjaków – Burzenin 2017-07-20T22:00:36+00:00

DZIAŁOSZYN – PRZYWÓZ – OSJAKÓW – BURZENIN


DZIEŃ I
Rzeka: Warta
Start: Działoszyn
Koniec: Przywóz
Długość: 27 km
Czas spływu: 5-6 h
Stałe przenoski: 2
Rodzaj trasy: łatwa

DZIEŃ II
Rzeka: Warta
Start: Przywóz
Koniec: Osjaków
Długość: 22 km
Czas spływu: 4-5 h
Stałe przenoski: 1
Rodzaj trasy: łatwa

DZIEŃ III
Rzeka: Warta
Start: Osjaków
Koniec: Burzenin
Długość: 25 km
Czas spływu: 5 h
Stałe przenoski: 1
Rodzaj trasy: łatwa

OPIS OGÓLNY TRASY:

Zapraszamy na trzydniowy spływ kajakowy rzeką Wartą z Działoszyna do Burzenina. Trasę podzieliliśmy na trzy odcinki. Dzień pierwszy z Działoszyna do Przywozu liczy 27 kilometrów. Szacowany czas potrzebny na jego pokonanie to 5 – 6 godzin. Bardzo malowniczy fragment „Wielkiego Łuku Warty”. Trasa wyjątkowo obfita w atrakcyjne miejsca, m.in. „Suchą Strugę”, „Górę Zelce”, „Żabi Staw”, „Górę Świętej Genowefy” „Granatowe Źródła” oraz pozostałości po umocnieniach obronnych „Grodzisko” w Konopnicy. Kolejny dzień to 22 kilometry z Przywozu do Osjakowa. Czas płynięcia około 4 – 5 godzin. Przepływamy przez miejscowość Krzeczów – wyjątkową pod względem archeologicznym i dokonanych tam odkryć naukowych. Szczegóły w opisie poniżej. Ostatni dzień, trzeci to spokojny odcinek z Osjakowa do Konopnicy. Pokonamy go w 5 godzin (25 kilometrów). W Konopnicy historyczny gród obronny „Zamczysko” lub inaczej „Grodzisko” oraz jedna stała przeszkoda – niebezpieczny próg wodny.

OPIS SZCZEGÓŁOWY TRASY:

PIERWSZY DZIEŃ:
W Działoszynie zaczyna się przełomowy odcinek Warty, tzw. „Wielki Łuk Warty”. Przepływamy przez Wyżynę Wieluńską zbudowaną ze skał wapiennych oraz Załęczański Park Krajobrazowy. Zaczynamy przed mostem drogowym w zatoczce. Dogodne miejsce z łatwo dostępnym brzegiem oraz podstawową infrastrukturą turystyczną (drewniane altany). W Lisowicach most drogowy. Od tej pory towarzyszą nam szerokie rozlewiska z wyspami w korycie. Przed mostem w Lisowicach dogodne miejsce aby dobić do brzegu. W pobliżu znajduje się ”Sucha Struga” czyli źródła krasowe, którymi woda wybija na powierzchnię a znika w ponorach we wsi Kolonia Lisowice. Tasarzowizna i kolejna przeszkoda. Na wprost lewobrzeżny młyn wodny z pozostałościami po kole młyńskim. Próg do spłynięcia z zachowaniem zasad bezpieczeństwa. W prawo przed młynem odchodzi odnoga z niebezpiecznym bystrzem prowadzącym wprost na zatopione drzewo. Trudny odcinek. Przepływać ostrożnie. Po 2 km docieramy do mostu w Bobrownikach. Za nim, z lewej polana na biwak. Bobrowniki to doskonały punkt wypadowy aby obejrzeć „Górę Zelce” w rezerwacie „Węże”, „Żabi staw” oraz „Górę Świętej Genowefy”. Następnie bez przeszkód dopływamy do Starej Wsi (Załęcze Małe). Piękna, szeroka i piaszczysta plaża po lewej stronie, zachęca do chwili odpoczynku i kąpieli. W niedalekiej odległości znajduje się starorzecze oraz „Granatowe źródła” (źródło krystalicznie czystych wód podziemnych wybijające na powierzchnię) warte zobaczenia. Mijając Załęcze Wielkie przepływamy pod mostem. W połowie drogi do Kępowizny lewobrzeżna plaża przy przełomie Warty oraz ysoka prawostronna skarpa. W Kępowiznie rozmyty, kamienisty próg przy starym młynie. Niebezpieczne miejsce z bystrzem. Za nim prom. W Przywozie drewniane pale w wodzie. Za mostem dogodne miejsce na zakończenie spływu, po lewej stronie.

DRUGI DZIEŃ:
Wodujemy kajaki przy moście w Przywozie. Dla zapominalskich możliwość zakupów w pobliskim sklepie. Na odcinku do Krzeczowa piękny fragment, gdzie rzeka płynie wzdłuż skarpy porośniętej lasem, następnie dwa razy zmienia kierunek o 180°, tworząc „ósemkę”. Przepływamy pod mostem drogowym i docieramy do progu wodnego w Kamionie. Zbudowany jest z metalowych podkładów kolejowych, po bokach wzmocniony kamieniami. Obchodzimy go prawą stroną ok. 150 metrów. Za progiem wodnym uwaga na długie i kamieniste bystrze. W Krzeczowie most (trasa nr 486 Wieluń – Działoszyn). Dogodne wyjście na prawy brzeg, zachęcające do odpoczynku i chwili relaksu. Za mostem kolejne bystrze. Jeszcze dłuższe niż poprzednie, o charakterze „zwałkowym”. Sprawi frajdę osobom szukającym dodatkowych wrażeń. W Łykowie, przy silosach młyńskich, rozmyty próg wodny. Przepływając należy zachować ostrożność. Za prawym zakolem kręcono sceny filmu „Nad Niemnem”. Po prawej stronie rzeki, w Kochlewie „Źródło Świętego Floriana” – wywierzysko krasowe o bardzo dużej wydajności. Wyjątkowe w skali kraju. Dalej w Kajdasie zniszczony próg wodny z metalowych pali. Spływać ostrożnie. Na lewym brzegu piaszczysta plaża (pozostałość po wyspie rzecznej) oraz niewidoczny z rzeki zabytkowy, drewniany młyn. Możliwe zwiedzanie po wcześniejszym uzgodnieniu z właścicielami. Wpływając do Osjakowa przecinamy most drogi krajowej nr 8 (Warszawa – Wrocław). Za nim pale w nurcie z małym bystrzem. Lądujemy na plaży, po prawej stronie. Dogodne miejsce na biwak i nocleg.

TRZECI DZIEŃ:
Startujemy w Osjakowie niedaleko stadionu. Wodujemy kajaki poniżej zniszczonego progu wodnego. Dogodne zejście do wody. Płynąc w dół rzeki mijamy kładkę dla pieszych. W miejscowości Strobin przekraczamy granicę Parku Krajobrazowego Międzyrzecza Warty i Widawki. Po prawej stronie, przed rozwidleniem koryta (wyspa), średniowieczny gród obronny „Grodzisko”. Doskonały punkt widokowy na dolinę Warty. Dalej rozmyty ale spławny próg wodny. Wyspę opływamy prawą odnogą. Dobijamy do prawego brzegu około 80 metrów przed zniszczonym progiem elektrowni wodnej w Konopnicy. Niebezpieczne miejsce. Silny prąd wsteczny za progiem. Zalecane obejście prawym brzegiem. Ponowne wodowanie kajaków poniżej tamy przy moście drogowym (Konopnica – Szynkielów). Następnie malowniczy fragment rzeki wśród gęstego lasu. Warto zrobić kilka zdjęć. W Rychłocicach niewielkie bystrze na łuku przed mostem Wieluń – Łask. Spokojniejsza woda przy lewym brzegu. Drewniane pale oraz niewielkie bystrze w Jarocicach. Wysokie wapienne brzegi w Majaczewicach. Na wysokości Wielkiej Wsi B – prawobrzeżny rezerwat przyrody „Winniczek”. Przepływamy pod mostem z Burzenina do Widawy. Za nim pale w wodzie. Pozostałość po starej przeprawie. Szeroka piaszczysta plaża na prawym brzegu. Tutaj możemy zakończyć spływ lub spłynąć dalej, ok. 1 km na kolejną plażę.

NOCLEGI:
Wzdłuż całej trasy spływu funkcjonuje duża ilość ośrodków wypoczynkowych oraz hoteli z restauracjami oraz salami konferencyjnymi. Dzięki temu możemy wybrać dogodne miejsce oraz rodzaj noclegu. Polecany domki letniskowe, pokoje gościnne lub pola namiotowe.

DLA KOGO TRASA?

Bardzo ciekawa trasa spływu na Warcie. Wyjątkowe walory przyrodnicze oraz ilość miejsc wartych zobaczenia nie pozwolą nikomu się nudzić. Spływ na którym musi być każdy kajakarz. Ze względu łatwą trasę oraz dostępność szerokiej gamy noclegów spływ polecany zorganizowanym grupom szkolnym, firmowym czy rodzinnym. Dla firm możliwość zorganizowania konferencji lub szkoleń pracowniczych. Dogodna baza edukacyjno-noclegowa w Działoszynie i Burzeninie.

MIEJSCOWOŚCI POŁOŻONE WZDŁUŻ TRASY:

Działoszyn
Lisowice
Kolonia Lisowice
Węże
Bobrowniki
Stara wieś
Przywóz
Kamion
Krzeczów
Drobnice
Zmyślona
Kajdas
Osjaków
Lesisko
Wałków
Strobin
Konopnica
Rychłocice
Mała Wieś
Jarocice
Siemiechów
Majaczewice
Burzenin

GALERIA ZDJĘĆ

Załęczański Park Krajobrazowy:

  • utworzony 5 stycznia 1978 roku, położony  na Wyżynie Woźnicko-Wieluńskiej, w województwach łódzkim, opolskim i śląskim. Celem jego powołania jest ochrona jurajskiego krajobrazu Wyżyny Wieluńskiej. Park obejmuje tereny leżące w zakolu rzeki Warty, tzw. Łuk Załęczański, oraz przełomy Warty przez Wyżynę Wieluńską – Działoszyński i Krzeczowski.

Wielki Łuk Warty:

  • 40 km odcinek Warty, prowadzący przez malownicze tereny Załęczańskiego Parku Krajobrazowego. Rzeka płynie naturalną doliną wśród łąk i lasów, bogatych w wiele unikatowych form przyrodniczych.

Wąsosz:

  • Kościół pw. św. Andrzeja w Wąsoszu Górnym został wzniesiony w I połowie XIX wieku. Pierwsza świątynia była z pewnością drewniana. Przebudowano ją w 1732 r., ale swój obecny kształt zawdzięcza odbudowie po pożarze w 1848 r. oraz przebudowie przeprowadzonej w 1937 r.

Działoszyn:

  • kościół parafialny pod wezwaniem św. Marii i Magdaleny, zbudowany w 1787 roku w stylu barokowym.
  • renesansowy pałac wzniesiony ok. 1600 r. za sprawą Andrzeja z Kurozwęk Męcińskiego. Początkowo obronny dwór w II połowie XVIII w. został przebudowany na rezydencję pałacową przez starostę Stanisława Męcińskiego. W tak rozbudowanej rezydencji gościł on króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, swego dawnego kolegę szkolnego a na jego cześć niektóre komnaty zwane zostały później królewskimi. Wspaniały wygląd zyskało również otoczenie pałacu, powstał ogród w stylu francuskim ze szpalerami, roślinami egzotycznymi i sztucznymi grotami muszlowymi. Istniała tu również winnica, pomarańczarnia oraz kanały wodne i stawy z wysepkami, a Męciński w pałacu utrzymywał własny teatr i kapelę.
  • elektrownia wodna wybudowana została w 1912 r. Wytwarzała prąd zmienny dwufazowy o mocy 20 kW i napięciu 120 V.

Kolonia Lisowice:

  • strumyk zwany „Suchą Strugą”, który nie dopływa do rzeki, lecz znika w tak zwanych ponorach, czyli skalnych szczelinach. Interesująca forma krasowa, inaczej zwana łykaczem. Miejsce wnikania wód strumienia krasowego przez szczeliny pod powierzchnię terenu, świadczące o aktywności procesów krasowych zachodzących w podłożu. Na odcinku około 1,5 km ciek płynie podziemnymi kanałami. Nazwa Sucha Struga pochodzi od suchej doliny biegnącej od ponorów do wywierzysk krasowych w Lisowicach. Struga inaczej zwana Krępą to strumień krasowy, który swój początek bierze na wschód od wsi Parzymiechy i płynie wzdłuż południowej granicy parku w kierunku przeciwnym do biegu Warty. Na odcinku od ponory do koryta rzeki, na wapiennych stokach suchej doliny zauważalne są liczne skamieniałości w tym amonity. Często dzięki działalności ponorów zmniejsza się zagrożenie powodziowe gdyż woda wnika w głąb obszaru krasowego.

Węże:

  • Wapienna Góra Zelce – obiekt przyrodniczy chroniony w ramach rezerwatu „Węże”. Znajdują się tu liczne jaskinie, w których zimują nietoperze. W jaskiniach tych znaleziono również kości pradawnych zwierząt.

Bobrowniki:

  • Żabi Staw, w którym na wiosnę możemy spotkać liczne płazy (m.in. żabę moczarową i kumaka nizinnego) oraz podziwiać piękno kwiatów wodnych.
  • Góra Świętej Genowefy to pagór meandrowy na prawym brzegu Warty, leżący na zachód od wsi Bobrowniki. Wznosi się 200 m n.p.m. Góra tworzy dwudziestopięciometrową, stromą ścianę ponad doliną Warty.

Stara Wieś:

  • Granatowe Źródła w starorzeczu będące bardzo rzadką formą krasowych źródeł terasowych. Znajdują się przy drodze ze Starej Wsi do Tronin. Kępowizna, Naprzeciw ośrodka ZHP znajduje się stary, zabytkowy młyn wodny wybudowany na początku XX w.

Łaszew:

  • Drewniany kościół typu wieluńskiego. Świątynia p.w. św. Jana Chrzciciela powstała w I połowie XVI w. W głównym Ołtarzu barokowym znajduje się gotycka Pieta z ok. 1430 roku.

Popowice:

  • kościółek filialny typu wieluńskiego pod wezwaniem Wszystkich Świętych, zbudowany ok. 1520 r. bez użycia gwoździ.

Grębień:

  • Kościół również typu wieluńskiego z XVI w., posiadający renesansową polichromię fundacji Jana Łaskiego

Dzietrzniki i Pątnów:

  • Kościoły murowane w kształcie krzyża z początku XX wieku.

Przywóz:

  • datowane na II-III w. n.e. dwa kurhany książęce datowane na II-III w. n.e.
    osada z epoki brązu, ok. 1200-800 r. p.n.e.

Kamion:

  • Modrzewiowa kapliczka z XVIII wieku. Wzniesiona ok. 1750 – 1770 roku. Jeden z najcenniejszych zabytków architektury Załęczańskiej Parku Krajobrazowego.

Kajdas:

  • Młyn wodny z tartakiem z 1908 roku. Wewnątrz można zobaczyć zabytkowe maszyny z początków XX w. m.in. oryginalny walec firmy Łęgiewski i Hartwig z 1912 r. oraz worki ze zbożem i skrzynie zsypowe. Po lewej stronie budynku znajduje się nieczynna już maszyna tartaczna, a od tyłu możemy się przyjrzeć pozostałościom koła wodnego – pozostało koło zębate i przekładnia. Od 1970 r. wyposażony w napęd elektryczny. Od powodzi w 1997 roku i zerwania tamy młyn nieczynny. Od tego roku rzeka nanosi coraz więcej osadów oddalając młyn od rzeki. Na dzień dzisiejszy budynek oddalony jest od Warty o kilkadziesiąt metrów.

Osjaków:

  • Neogotycki kościół św. Jadwigi wybudowany w latach 1912–1914. Na wieży kościoła znajduje się zegar wykonany w 1938 roku przez Józefa Ambroziego z Tuszyna.
  • Murowana synagoga z XIX wieku. Podczas II Wojny Światowej hitlerowcy zdewastowali jej wnętrze. Po zakończeniu wojny budynek przebudowano na magazyn.
  • W centrum miejscowości pomnik poświęcony ofiarom ludobójstwa niemieckiego.
  • Na cmentarzu mogiła powstańców poległych 17 marca 1863 r. w bitwie pod Radoszewicami oraz mogiły ofiar niemieckiego terroru.

Konopnica:

  • „Zamczysko” lub inaczej „Grodzisko” – stożkowata góra nad prawym brzegiem Warty, w odległości około 800 metrów na południowy – zachód od Konopnicy. Ma kształt ściętego stożka i jest częściowo zniszczona przez zakole Warty, w stronę której opada stromym urwiskiem, które początkowo miało 13 metrów wysokości. Stożek otoczony jest podwójnym pierścieniem wałów oraz dwiema fosami. Na północ od „Grodziska” znajduje się „Mieścisko” (podgrodzie) do którego prowadziła brukowana droga. Oddzielone od siebie były wąwozem. Gród obronny zamieszkiwany był w XIII wieku oraz pierwszej połowie XIV wieku. Jedna z najciekawszych średniowiecznych budowli obronnych w centralnej Polsce. To doskonałe miejsce na podziwianie pejzażu doliny Warty.
  • kościół parafialny pod wezwaniem św. Rocha z 1642 r. wybudowany na miejscu starszej budowli. Fundatorem był starosta spicymierski Hieronim Konopnicki. Od 1673 do 1864 r. należał do zakonu Paulinów, sprowadzonych do Konopnicy z Częstochowy przez arcybiskupa Jana Wężyka.
  • Neogotycki pałac wybudowany w połowie XIX w. przez Henryka Marconiego. W pobliżu spichlerz dworski z połowy XIX w.
  • Zabytkowy drewniany młyn z początku XX wieku. Do 1976 r. napędzały go wody rzeki Warty. Młyn w Konopnicy istniał już w XV w. – jego istnienie odnotował bowiem Jan Długosz w swoich kronikach. Obecnie młyn jest opuszczony i nie użytkowany.

Rychłocice:

  • Drewniany kościół pod wezwaniem Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny z 1770 roku.
  • Klasycystyczny dwór murowany z I połowy XIX wieku, otoczony parkiem z cennym drzewostanem.
    Spichlerz murowany prawdopodobnie z 1830 r. Cechuje się romantycznym stylem neogotyckim z początku XIX w.

Majaczewice:

  • Skały wapieni jurajskich eksploatowane do niedawna w kamieniołomach.

Wielka Wieś B:

  • Rezerwat przyrody „Winniczek” – rezerwat stepowy na terenie Parku Krajobrazowego Międzyrzecza Warty i Widawki, w pobliżu wsi Wielkiej Wsi B. Rezerwat położony jest na skarpie zbudowanej z marglii górnojurajskich oraz wapieni. Obszar rezerwatu otoczony jest gęstymi zaroślami, otaczającymi wyższe partie wzgórza porośnięte roślinnością stepu kwietnego.

Burzenin:

  • murowany kościół pod wezwaniem św. Wojciecha i św. Stanisława w Burzeninie, ufundowany w 1642 r. przez Stanisława Pstrokońskiego.
  • Cmentarz przykościelny otoczony murem o charakterze obronnym z wnękami od wewnątrz i otworami strzelniczymi o wykroju kluczowym.
  • Dawna synagoga przy ulicy Kościelnej (obecnie magazyn)
  • Cmentarz Żydowski założony w XVII w. na pograniczu Burzenina i wsi Sambórz. Całkowicie zniszczony podczas II Wojny Światowej. Zajmował ok. 2 hektarów.
  • Pomnik marszałka Józefa Piłsudskiego, odsłonięty 15 VIII 1991 r. Poprzedni pomnik, odsłonięty 19 marca 1928 r., przetrwał okupację niemiecką, a został zniszczony po wojnie.
  • Dwór obronny w Burzeninie (przez miejscowych zwany „zamkiem”) z XVI w., wybudowany przez podskarbiego Hieronima Burzenińskiego.

CIEKAWOSTKI O KRZECZOWIE:

  • w latach 80 profesor Krzysztof Cyrka z Muzeum Archeologicznego i Etnograficznego w Łodzi prowadził badania wykopaliskowe. Odkryto kilkanaście stanowisk z okresu przed 13 tysięcy lat. Był to okres po ustąpieniu lądolodu. Ówczesna fauna i flora przypominała dzisiejszą tundrę. Ziemie porastały nieliczne drzewa a krajobraz przypominał step na którym pasły się renifery. Dogodne warunki życia sprzyjały osadnictwu. Skóry reniferów służyły do ogrzewania, budowy domostw oraz jako ubrania. Z kości wyrabiano szydła, igły i ozdoby. Mięso było głównym pożywieniem uzupełnianym dziko rosnącymi owocami oraz innymi roślinami. W obozowisku mieszkało 20 – 30 osobników.
  • Około 4 tys. lat temu w Krzeczowie osiedlili się rolnicy. Posiadali umiejętność wytopu metali, produkcji glinianych naczyń oraz kamiennych narzędzi. Przejęli wiarę w reinkarnację a co za tym idzie w ciałopalny obrządek pogrzebowy. Do dziś w kilku miejscach w okolicach Krzeczowa w ziemi tkwią jeszcze urny ze szczątkami ówczesnych ludzi. Niestety, z obawy przed ciekawskimi amatorami wykopywania grobów nie można podać bliższej lokalizacji tych nekropoli.